Kahramanmaraş merkezli Anadolu zelzelesi akabinde zelzele bölgesi ile ilgili İstanbul Teknik Üniversitesi’nin (İTÜ) hazırladığı ön inceleme raporu yayımlandı.
İTÜ, rapor için zelzeleden çabucak sonra inşaat mühendisliği, jeoloji mühendisliği, jeofizik mühendisliği ve mimarlık üzere alanlardan oluşan uzman gruplarının kurulduğunu ve bölgede incelemelerde bulunduğunu kaydetti.
Yıkılan binaların enkaz haline gelmesinde birçok etken olduğu tabir edilen raporda, şu bilgilere yer verildi:
Binaların yaşı, temellerin oturduğu yerlerin taşıma kapasitelerinin düşük olması, inşaatlarda kullanılan materyal kalitesinin, kolonlar ve kirişlerin en kesit boyutlarının ve donatı ölçülerinin yetersizliği, inşa edildiği yıllarda yürürlükte olan yönetmeliklere uygun olarak taşıyıcı sistem elemanlarının inşa edilmemiş olmaları, öteki imal kusurları ile bitişik nizamda inşa edilen binaların kat düzeylerinin farklı olmaları üzere konular en bariz yıkım nedenleri olarak görülmüştür.
SIVILAŞAN ZEMİNLER
Maraş ve Adıyaman’da enkaz halindeki binaların büyük çoğunluğunda tüm katların üst üste sandviç formunda ya da yan tarafa gerçek toptan yahut kısmen dönerek göçme durumlarının oluştuğu belirtilen raporda sıvılaşmaya dikkat çekildi:
Hatay-Antakya ve Adıyaman-Gölbaşı üzere bölgelerde taban sıvılaşması tesiriyle binaların temel sistemi özelliklerine bağlı yere batarak ya binanın tamamı yana yatarak ya da kısmen sıvılaşan yere batarak eğik vaziyette göçtüğü de görülmüştür. Bu zelzeleler sonucunda, betonarme binalar üzere tüm yapıların yönetmeliklere uygun olarak taban kapasiteleri yüksek olan bölgelerde projelerine azami ölçüde uygun olarak inşa edilen hastaneler ile birtakım kamu binaları, böylesine şiddetli zelzeleler sonucunda binalarda oluşabilecek yapısal hasarların çok sonlu ölçülerde kalabileceğini bir kez daha göstermiştir.
‘İMAR AFFINA’ SON VERİLMELİ
Raporda şu tekliflere yer verildi:
Bilimsel temele dayanmayan imar affı, imar barışı üzere mühendislik hizmeti almamış, sıhhatsiz ve inançsız yapı stokunu yasallaştıran düzenlemelere son verilmeli, doğal eşikler tekrar yapılanma sürecinde temel alınmalı, yeni planlama sürecinde kültür varlıkları hariç bu alanlarda yapılaşmalara müsaade verilmemelidir.